Vogelreis Pyreneeën 2024

Als ik wakker wordt zie ik uit het slaapkamerraam dat de zon al schijnt. Het pleintje voor Casa Domper is net als altijd uitgestorven.

Vandaag wijken in verband met de weersvoorspellingen af van het programma en gaan we niet naar Valle de Hecho, maar rijden we naar Timoneda d’ Alfés, een voormalig vliegveld ten zuidoosten van Lleida. Hier hopen we witbuikzandhoen, Duponts leeuwerik en kleine trap te vinden. Als we na een uurtje afslaan en naar de parkeerplaats rijden zie ik in mijn ooghoek een hop. Een soort die al wel gezien was, maar die ik gemist had. Even verder zien we er nog twee. We parkeren de auto’s, drinken een bak koffie en gaan op pad. Het gebied is beschermd en de velden zijn afgezet met paaltjes en touw. Het is een kakofonie van zingende kuif/theklaleeweriken en kalanderleeuweriken.

Ik hoor een gek geluid en net als ik het er met Sander over heb, ziet hij twee witbuikzandhoenders ver weg over het veld vliegen. Eerste goede soort is dus binnen. We zien weer veel ooievaars, vale gieren, rode en zwarte wouwen. Plotseling vliegen er nog twee witbuikzandhoenders vlakbij op. Terwijl ze het hazenpad kiezen kan ik nog wat bewijsplaatjes maken, maar meer is het dan ook niet.

Op een plek waar de Duponts gemeld waren, luisteren we goed, maar we horen nog geen Duponts. Even verder ziet Sander een verre Iberische klapekster en ik zie twee scharrelaars jagen boven het graan. Kuifleeuweriken laten zich gemakkelijker zien.

Omdat de Duponts op zich laten wachten, ga ik ook maar adonis blauwtje en een mooie koninginnepage op de foto zetten. Op de terugweg vliegt er een donkere vorm dwergarend en een slechtvalk over.

We zien ook nog een prachtige parelhagedis, de grootste hagedis van Europa. Met enig sluipwerk komen we redelijk dichtbij om een foto te maken en het beest niet af te schrikken.

Als ik met Peter en Dick R. nog naar de plek van de hop loop, zien we een exemplaar mooi in een boom zitten, maar ik ben iets later en kan alleen nog een bewijsplaatje maken van de laag wegvliegende hop. Helaas missen we naast de Duponts leeuwerik ook de kleine trap., maar op de weg die het gebied uit leidt, ziet Dick R. een steenuil op het schuurtje waar we ook op de heenweg al een steenuil dachten te zien. De steenuil vliegt weg, maar er zit nog een andere verstopt in een van de gaten onder de dakpannen.

Daarna rijden we naar Alquézar, een prachtig Moors dorp uit de negende eeuw, dat onderdeel was van de verdedigingswerken van Barbastro. We gaan er een wandeling maken langs de rivier de Vero. We zouden deze wandeling al doen toen we naar de Añisclokloof zijn geweest, maar toen ontbrak de tijd voor dit bezoekje.

Alquézar staat bekend als een van de mooiste en oudste stadjes van Spanje. Wij lopen door de gezellige nauwe straten op weg naar de kloof.

De wandeling heeft de naam “Las Pasarelas de Alquézar". We kopen tickets en dalen af in de kloof van de Rio Vero. Er zijn stenen, houten en ijzeren trappen en loopbruggen. (Foto rechts: Sander Elzerman)

Het is een leuk en uitdagend pad en soms is het zo smal dat het "kruip door, sluip door" wordt, zoals je hier aan Dick kunt zien.

Het is een nauwe kloof en deze is dichtbegroeid. Vogels zien we niet veel, alleen wat overvliegende vogels en in de kloof een grote gele kwikstaart, maar landschppelijk is het er prachtig. (Foto rechts: Ton Elzerman)

Dan begint het te regenen en ook te onweren. Het gaat nog even flink los, maar gelukkig kunnen we schuilen onder overhangende rotsen, die een soort grot vormen. 

Dan gaat het weer verder over de loopbruggen. Hoog boven ons zien we een vale gier op de uitkijk. De lucht is kraakhelder na de onweesbui.

Bij een platform zien we overal vale gieren op de rotsen zitten

Tussen de vale gieren komt er ook nog een lichte fase dwergarend voorbij. Hoewel het beest door de verrekijker heel goed is te zien, blijft een mooie foto maken van zo'n afstand voor mij een utopie. Maar goed, het is meer dan 1 pixel!

Met een laatste blik op een zwerm vale gieren boven het prachtige dal waar Alquéraz op uitkijkt, komt er een einde aan de mooie wandeling en gaan we terug naar de parkeerplaats waar Aad al op ons wacht. Sander scoort voor ons op de terugweg nog een cirlgors, die mooi door de telescoop gezien wordt, nadat Sander ook al in de kloof een beeksalamander voor Martin opduikelde, waar hij erg blij mee is.

Rond 19:00 uur zijn we terug op de parkeerplaats en rijden we naar het door Aad goed uitgezochte restaurant aan het begin van het dorp. Ik kies deze keer, net als de meeste anderen voor een menu. Vooraf een heerlijk en groot bord met meloen en ham, als hoofdgerecht een veel te grote entrecote en flan na. Erg lekker!

Om 22:00 uur zijn we thuis en maken we de lijstjes van gisteren en vandaag compleet. De daglijst vermeldt 56 soorten en het totaal is met 142 nu al een record van de diverse reizen naar de Pyreneeën. Na een uurtje gaat iedereen naar zijn kamer en wordt het al snel stil.